Wielercafé 45

Chauvinisme of passie?

Ik zet dit op papier op de sluitingsdag van de Olympische Spelen 2021, voor het eerst in de geschiedenis in een jaar wat niet door vier te delen is. Blijft bijzonder met dank aan de corona... Deze nacht zat ik om drie uur klaar om de laatste stukken van het baanwielrennen te zien. Vroeg me tijdens dit gekke tijdstip af of het uit chauvinisme is of passie? Terugkijkend naar deze spelen dan trek je als liefhebber de conclusie dat het absoluut top was. Schitterende prestaties gezien in vele takken van sport. Hoewel de meesten wel zullen begrijpen dat ik het wielrennen natuurlijk het meest boeiend heb gevonden. Dit overigens zonder andere sporten te kort te willen doen, heb ik ook genoeg naar anderen gekeken. Naast de tsunami aan medailles waar onze landgenoten ons onder bedolven, was er ook natuurlijk veel emotie te zien. Emotionele momenten van puur en zuiver geluk tot helaas die van diep verdriet! Een sprinttoernooi van ongekende klasse, veel plakken. Een koppelkoers waar dermate hard werd gereden dat het vrijwel onmogelijk was een ronde te pakken. Jammer dat onze regiorenner Havik en zijn koppelgenoot Schip naast het podium grepen. Maar ook dat is een onderdeel van de emotie, de geestelijke verwerking. Daar waar de een zijn vriendin mag en kan belonen, was voor een ander de Olympische binnen enkele seconden voorbij. Weg jarenlange training en focus...

Helaas is die emotie natuurlijk in alle geledingen van de sport te bespeuren. Corona heeft ook daarin diepe sporen getrokken, met nare en soms dure gevolgen. Wat is er in hemelsnaam allemaal aan ons voorbij getrokken aan evenementen die geen doorgang konden vinden en veel vrijwilligers op een dood spoor hebben gezet? Want ook die groep heeft te maken met de begrippen emotie, en passie! Na de Olympische Spelen is ook de Ronde van Oostzaan gelukkig weer in beeld. Dit jaar zullen de actieve vrijwilligers hun stinkende best doen om er dit jaar iets bijzonders van te gaan maken. Eindelijk kunnen en mogen ze weer... Want ook in deze gelederen zijn chauvinisme en passie in sterke mate aanwezig. Daarom kijk ik, net als zij en vele anderen, al uit naar augustus, naar de traditionele kermisronde van Oostzaan!

Het antwoord op de vraag of het chauvinisme is of passie heb ik ook gevonden. Het is simpelweg chauvinisme EN (pure) passie!

Mocht u nog wat meer willen weten (of eventueel vragen), klik dan op de onderstaande links en breng een bezoek aan mijn eigen websites. Per e-mail ben ik bereikbaar op: gerrie@stichtingnwm.nl

Gerrie Hulsing